марыць​2, ✂; незак.

  1. Труціць, знішчаць.

    • М. прусакоў.

  2. Мучыць, мардаваць.

    • М. голадам.

  3. перан. Даводзіць да знямогі ад смеху.

    • М. смешнымі апавяданнямі.

  4. Трымаць драўніну ў вадзе, у спецыяльным растворы для надання ёй цёмнага колеру і моцнасці.

    • М. дуб.

◊

  • Сон морыць каго (разм.) — вельмі хочацца спаць.

|| зак. замарыць, ✂, памарыць, ✂ і умарыць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)