хай.
1. часц. Выражае заклік, пажаданне (разм.).
Хай жыве дружба!
2. часц. Выказвае дапушчэнне.
Хай едзе, калі хоча.
Хай так!
3. злуч. Ужыв. ў даданых сказах з уступальным значэннем.
Хай я памыліўся, але памылку гэту я выправіў.
хай-тэ́к, нескл., м.
1. Самыя новыя навукова-тэхнічныя распрацоўкі.
2. Кірунак у архітэктуры і дызайне, які эстэтычна засвойвае інавацыйныя распрацоўкі перадавых галін навукі і тэхнікі.