Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
авеілмнортуц
аы

хна, хны, ж.

Расліна сямейства чальчаковых, з якой атрымліваюць жоўтачырвоную фарбу, а таксама сама гэта фарба.

Х. ўжываецца для фарбавання валасоў.

хны.

У выразе: хоць бы хны, у знач. вык. (разм.) — ніколькі не хвалюецца, не турбуецца.

Яго папярэджваюць, а ён хоць бы хны.

хны́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Жаласна плакаць, утвараючы адрывістыя насавыя гукі.

2. перан. Скардзіцца, наракаць на што-н.

|| наз. хны́канне, -я, н.