Verbum

фана... (гл. фона...).

Першая састаўная частка складаных слоў, ужыв. замест «фона...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: фанаграма, фанаграфія, фанаскоп, фанатэка.

фанабэ́рлівы, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і фанабэрысты.

|| наз. фанабэ́рлівасць, -і, ж.

фанабэ́рысты, -ая, -ае (разм.).

Які любіць фанабэрыцца; з фанабэрыяй.

Ф. дзяцюк.

Фанабэрыстая натура.

|| наз. фанабэ́рыстасць, -і, ж.

фанабэ́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; незак. (разм.).

Трымацца з фанабэрыяй; важнічаць, задавацца.

фанабэ́рыя, -і, ж. (разм.).

Зазнайства, пыхлівасць, ганарыстасць.

фанагра́ма, -ы, мн. -ы, -ра́м, ж.

Дыск, плёнка, магнітная стужка і пад. з гукавым запісам.

|| прым. фанагра́мны, -ая, -ае.

фанаграфі́чны гл. фанограф.

фанало́гія, -і, ж.

1. Раздзел мовазнаўства: вучэнне аб фанемах.

Падручнік па фаналогіі.

2. Сістэма фанем мовы.

Беларуская ф.

|| прым. фаналагі́чны, -ая, -ае.

фана́т, -а, мн. -ы, -аў, м.

Страсны прыхільнік каго-, чаго-н. (артыста, музычнай групы і пад.).

|| ж. фана́тка, -і, мн. -і, -так.

фанаты́зм, -у, м.

Склад думак і паводзіны фанатыка.

|| прым. фанаты́чны, -ая, -ае.