Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

фа, нескл., н.

Чацвёрты гук музычнай гамы, а таксама нота, якая абазначае гэты гук.

фа́брыка, -і, ДМ -рыцы, мн. -і, -рык, ж.

Прамысловае прадпрыемства з машынным спосабам вытворчасці.

Кандытарская ф.

Ф. дзіцячых цацак.

|| прым. фабры́чны, -ая, -ае.

Ф. гудок.

фабрыкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

1. Вырабляць што-н. фабрычным спосабам (уст.).

2. перан. Рабіць ці распаўсюджваць што-н. ілжывае, фальшывае (неадабр.).

Ф. дакументы.

Ф. злосныя плёткі.

|| зак. сфабрыкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны (да 2 знач.).

|| наз. фабрыка́цыя, -і, ж. і фабрыкава́нне, -я, н.

фабрыка́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Уладальнік фабрыкі.

2. перан. Той, хто фабрыкуе (у 2 знач.) што-н. (неадабр.).

Фабрыканты няпраўды.

|| ж. фабрыка́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (разм.).

|| прым. фабрыка́нцкі, -ая, -ае (да 1 знач.).

фабрыка́т, -у, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

Гатовы прадукт прамысловай вытворчасці.

фабры́чны, -ая, -ае.

1. гл. фабрыка.

2. Выраблены на фабрыцы, не саматужна.

Фабрычная шафа.

3. Такі, дзе ёсць фабрыка; прамысловы.

Ф. гарадок.

фа́була, -ы, мн. -ы, -бул, ж. (спец.).

Сюжэтная аснова літаратурнага твора, дзе храналагічна паслядоўна адлюстроўваюцца жыццёвыя падзеі, учынкі герояў і іх лёс.

|| прым. фа́бульны, -ая, -ае.

фавары́т, -а, Мы́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, каму спрыяе высокапастаўленая асоба, улюбёнец уплывовай асобы.

2. У спорце: конь, коннік ці каманда, якія маюць найбольшыя шансы на першынство.

|| ж. фавары́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. фавары́цкі, -ая, -ае.

фагаты́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант, які іграе на фагоце.

фаго́т, -а, Мо́це, мн. -ы, -аў, м.

Драўляны духавы язычковы музычны інструмент нізкага тэмбру ў выглядзе доўгай трубы з сістэмай клапанаў.

|| прым. фаго́тны, -ая, -ае і фаго́тавы, -ая, -ае.