Verbum

фал, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Канат, вяроўка, трос на караблі для падымання сцяга, ветразяў і пад.

фала́нга¹, -і, ДМ -нзе, мн. -і, -ла́нг і -аў, ж.

1. Шчыльна самкнуты баявы строй пяхоты ў старажытных грэкаў.

2. Вялікая абшчына, камуна (у сацыяльным утапічным вучэнні Ш. Фур’е).

3. У Іспаніі: назва фашысцкай партыі.

|| прым. фалангі́сцкі, -ая, -ае.

фала́нга², -і, ДМ -нзе, мн. -і, -ла́нг і -аў, ж. (спец.).

Кароткая трубчатая костачка пальца.

фала́нга³, -і, ДМ -нзе, мн. -і, -ла́нг і -аў, ж.

Ядавітая драпежная павукападобная жывёліна.

фа́лда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, фа́лд і -аў, ж.

1. Трубкападобная складка на адзенні.

2. Задняе крысо пінжака, мундзіра і пад.

фалеры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Калекцыянер значкоў і розных нагрудных знакаў адрознення.

|| ж. фалеры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. фалеры́сцкі, -ая, -ае.

фалеры́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Дапаможная гістарычная дысцыпліна, якая вывучае гісторыю ордэнаў, медалёў і іншых знакаў адрознення.

2. Калекцыянаванне значкоў і розных нагрудных знакаў.

|| прым. фалерысты́чны, -ая, -ае.

фалія́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Тоўстая кніга вялікага фармату, звычайна старадаўняя.

|| прым. фалія́нтавы, -ая, -ае і фалія́нтны, -ая, -ае.

фальбо́на, -ы, мн. -ы, -бо́н, ж.

Паласа матэрыі, прышытая зборкамі да прыполу спадніцы, фартуха і пад.

Спадніца з фальбонамі.

|| прым. фальбо́ністы, -ая, -ае.

фальва́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.

1. У феадальнай Польшчы, Літве, Беларусі і Заходняй Украіне: панская гаспадарка з комплексам будынкаў, заснаваная на паншчыннай працы сялян.

2. Невялікая сядзіба пана, хутар.

|| прым. фальварко́вы, -ая, -ае.