Verbum

муміё, нескл., н.

Горная смала: біялагічна актыўнае рэчыва, якое выцякае з трэшчын скал, выкарыстоўваецца ў медыцыне.

М. — горны бальзам.

муміфікава́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ку́ецца; зак. і незак. (спец.).

Ператварыцца (ператварацца) у мумію.

|| наз. муміфіка́цыя, -і, ж.

муміфікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Ператварыць (ператвараць) у мумію¹; бальзамаваць.

М. цела.

му́мія¹, -і, мн. -і, -мій, ж.

Высахлы труп чалавека або жывёлы, захаваны ад гніення бальзамаваннем.

Егіпецкія муміі.

Сухі, як м. (перан.: пра худога чалавека).

му́мія², -і, ж.

Мінеральная фарба розных адценняў чырвонага: ад светлачырвонага да чырванавата-карычневага.