Verbum

мул, -а, мн. -ы, -аў, м.

Свойская жывёліна: помесь асла з кабылай.

мула́, -ы́, мн. мулы́, му́лаў, м.

Служыцель культу ў мусульман.

мула́т, -а, М -ла́це, мн. -ы, -аў, м.

Нашчадак белага чалавека і негра.

|| ж. мула́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. мула́цкі, -ая, -ае.

мулінэ́, нескл., н.

Гатунак штапельных каляровых нітак для вышывання.

Вышываць м.

мулі́ца, -ы, мн. -ы, -лі́ц, ж.

Самка мула.

му́лка, безас., у знач. вык.

Цвёрда.

М. сядзець.

◊

Мякка сцеле, ды мулка спаць — ужыв. ў дачыненні да таго, хто добры на словах, а не на справе.

му́лкі, -ая, -ае.

Які муляе, цвёрды.

Мулкая пасцель.

|| наз. му́лкасць, -і, ж.

мульта́н¹, -у, м.

Баваўняная варсістая тканіна.

|| прым. мультано́вы, -ая, -ае.

Мультановая сукенка.

мульта́н², -у, м.

Гатунак турэцкага тытуню.

мультфі́льм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Мультыплікацыйны фільм.