Verbum

луска́, -і́, ДМ -сцэ́, ж.

Дробныя пласцінкі, якімі пакрыта цела рыб, яшчарак, змей.

|| памянш. лу́сачка, -і, ДМ -чцы, ж.

|| прым. лускавы́, -а́я, -о́е.

луска...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да лускі, лускавінак, напр.: лускаачышчальны, лускакрылы, лускападобны, лускахвосты.

лускава́ты, -ая, -ае.

Пакрыты луской.

Л. ствол дрэва.

Лускаватыя паўзуны.

Атрад лускаватых (наз.).

|| наз. лускава́тасць, -і, ж.

лускакры́лыя, -ых.

Назва атрада насякомых, да якога адносяцца матылькі.

лу́скат, -у, М -каце, м. (разм.).

Трэск, лусканне.

Чуўся аддалены л. сухіх галінак.

лу́скаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак.

1. што. Раскусваць, разгрызаць (шкарлупіну) з трэскам.

Л. сланечнік.

2. Утвараць чым-н. кароткія адрывістыя гукі, патрэскваць.

Пальцы лускаюць.

|| аднакр. лу́снуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. лу́сканне, -я, н.

лу́ста, -ы, ДМ -сце, мн. -ы, луст і -аў, ж.

Адрэзаны вялікі плоскі кавалак хлеба, сала і пад.

|| памянш. лу́стачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. лу́ставы, -ая, -ае.

лусь, у знач. вык. (разм.).

Ужыв. паводле знач. дзеясловаў лускаць, луснуць.