Verbum

леапа́рд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Буйны драпежнік сямейства кашэчых з плямістай шэрсцю.

|| прым. леапа́рдавы, -ая, -ае.

ле́бедзь, -я, мн. -і, -яў, м.

Вялікая вадаплаўная птушка сямейства качыных з доўгай выгнутай шыяй.

Чорны л.

Л. ляціць к снегу, а гусь — к дажджу (прыказка).

◊

Лебядзіная песня — апошняе праяўленне таленту.

|| прым. лебядзі́ны, -ая, -ае.

Л. пух.

лебедзянё і лебедзяня́, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Птушаня лебедзя.

лебяда́, -ы́, ДМ -дзе́, ж.

Пустазелле, лісце якога звычайна пакрыта мучністым налётам.

|| прым. лебядо́вы, -ая, -ае.

Сямейства лебядовых (наз.).

ле́ва.

У выразах: лева руля! лева на борт! — каманды на караблі, лодцы: паварот налева.

лева...

Першая састаўная частка складаных слоў у знач. левы, напр.: левабаковы, левабярэжны.

левабярэ́жжа, -а, н.

Прастора, што знаходзіцца на левым беразе, прылягае да левага берага ракі.

Л.

Нёмана.

левабярэ́жны, -ая, -ае.

Размешчаны на левым беразе.

Левабярэжная раўніна Прыпяці.

левафланго́вы, -ая, -ае.

Які знаходзіцца на левым флангу.

Л. ўчастак фронту.

левіяфа́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Пра каго-, што-н., хто (што) здзіўляе сваёй велічынёй, сілай (паводле імя біблейскага марскога страшыдлы ці лятаючага дракона).