Verbum

сафі́зм, -у, м. (кніжн.).

Розумазаключэнне, якое здаецца фармальна правільным, але не з’яўляцца такім па сутнасці, паколькі заснавана на наўмысна няправільным падборы зыходных палажэнняў.

|| прым. сафісты́чны, -ая, -ае.

сафі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Чалавек, які карыстаецца сафізмамі для доказу сваіх сцвярджэнняў.

|| ж. сафі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. сафісты́чны, -ая, -ае.

сафі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (кніжн.).

Сафістычны спосаб разважанняў.

сафі́т, -а, М -фі́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Свяцільнік рассеянага святла, які асвятляе сцэну спераду і зверху.

|| прым. сафі́тны, -ая, -ае.

саф’я́н, -у, м.

Мяккая, спецыяльна вырабленая казіная або авечая скура яркага колеру, якая ідзе на кніжныя пераплёты, абутак, абіўку мэблі і інш.

|| прым. саф’я́навы, -ая, -ае.

саха́, -і́, ДМ сасе́, мн. со́хі і (з ліч. 2, 3, 4) сахі́, сох і со́хаў, ж.

1. Прымітыўная сельскагаспадарчая прылада для ворыва.

2. Слуп з развілкай на канцы, які ўжыв. пры будаўніцтве чаго-н. як апора.

3. Мера зямлі, што была адзінкай падатковага абкладання ў феадальнай Расіі і Вялікім Княстве Літоўскім у 13—17 стст. (гіст.).

4. мн. Рогі лася.

|| памянш. со́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. со́шны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

сахары́н, -у, м. і сахары́на, -ы, ж.

Сурагат цукру, белы салодкі парашок.

|| прым. сахары́навы, -ая, -ае.

саха́ты, -ая, -ае.

1. 3 галінастымі рагамі.

С. алень.

2. у знач. наз. саха́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Тое, што і лось.

сахо́р, -хара́, мн. -хары́, -харо́ў, м.

Жалезныя вілы для накідвання гною.

|| прым. сахо́рны, -ая, -ае.

сац...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) сацыяльны, напр.: сацзабеспячэнне, сацстрахаванне;

2) сацыялістычны, напр., сацабавязацельства.