Verbum

планаме́рны, -ая, -ае.

Які ажыццяўляецца па загадзя намечаным плане.

|| наз. планаме́рнасць, -і, ж.

П. развіцця вытворчасці.

планеры́зм, -у, м.

Від спорту — лятанне на планёрах.

планеры́ст, а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца планерызмам.

|| ж. планеры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. планеры́сцкі, -ая, -ае.

плане́та, -ы, ДМ -не́це, мн. -ы, -не́т, ж.

Нябеснае цела, якое рухаецца вакол Сонца і свеціцца адбітым яго святлом.

|| прым. плане́тны, -ая, -ае і планета́рны, -ая, -ае.

планета́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Устройства, якое паказвае рух планет і інш. свяціл на купалападобным экране.

2. Будынак, дзе паказваецца дзеянне гэтага ўстройства і чытаюцца навукова-папулярныя лекцыі па астраноміі.

планетахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Аўтаматычны самаходны апарат з дыстанцыйным кіраваннем, які перамяшчаецца па паверхні планеты, аддаленай ад Зямлі.

планёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Безматорны лятальны апарат, цяжэйшы за паветра, для лунаючага палёту.

|| прым. планёрны, -ая, -ае.

П. спорт (планерызм).

планёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (разм.).

Кароткая вытворчая нарада па абмеркаванні плана работы.

планіме́трыя, -і, ж.

Аддзел геаметрыі, які вывучае фігуры на плоскасці.

|| прым. планіметры́чны, -ая, -ае.

плані́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

Паступова, плаўна зніжацца пры палёце.

|| зак. сплані́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй.

Самалёт удала спланіраваў.

|| наз. плані́раванне, -я, н.