планеры́ст, а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца планерызмам.

|| ж. планеры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. планеры́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)