Verbum

сцэно́граф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тэатральны мастак, спецыяліст па сцэнаграфіі.

сцю́ард, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Афіцыянт на марскім пасажырскім судне ці пасажырскім самалёце.

сцюардэ́са, -ы, мн. -ы, -дэ́с, ж.

Бортправадніца на самалётах.

сцюдзёны, -ая, -ае.

Вельмі халодны.

С. вецер.

сцю́жа, -ы, ж.

Моцны холад, мароз.

Студзеньская с.

сцяба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак., каго (што).

Біць чым-н. гнуткім, хвастаць.

С. дубцом.

|| зак. вы́сцебаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| аднакр. сцебану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты і сцёбнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты.

|| наз. сцяба́нне, -я, н.

сцяблі́на, -ы, мн. -ы, -лі́н, ж. (разм.).

Тое, што і сцябло (у 1 знач.).

|| памянш. сцяблі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.; прым. сцяблі́нкавы, -ая, -ае.

сцяблі́ністы, -ая, -ае.

Са сцяблом, які мае форму сцябла (у 1 знач.).

сцяблі́сты, -ая, -ае.

3 вялікім сцяблом або вялікай колькасцю сцёблаў.

Сцяблістая расліна.

|| наз. сцяблі́стасць, -і, ж.

сцябло́, -а́, мн. сцёблы і (з ліч. 2, 3, 4) сцяблы́, сцёблаў, н.

Надземная частка травяністай расліны, якая нясе на сабе лісце, кветкі і плады.

С. бобу.

|| прым. сцябло́вы, -ая, -ае.