Verbum

сце́нка¹, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. сцяна.

2. Бок якога-н. пустога прадмета; абалонка якога-н. унутранага органа, поласці.

С. шафы.

С. страўніка.

3. перан. Шчыльны, самкнуты рад байцоў у кулачнай бойцы.

С. кінулася на сценку.

4. Прадмет мэблі ў выглядзе шырокай на ўсю сцяну шафы са шматлікімі секцыямі разнастайнага прызначэння (разм.).

Старамодная с.

◊

Паставіць да сценкі (разм.) — расстраляць.

Прыперці да сценкі каго (разм.) — сілай прымусіць зрабіць што-н.

сце́нка², -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Шырокая мяжа паміж палямі.

сце́нны гл. сцяна.

сцень, сце́ню, м. (разм.).

Цень, прывід.

У старым замку блукаюць сцені.

сцепану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак. (разм.).

Раптам здрыгануцца, скалануцца.

С. ад холаду.

|| незак. сце́пацца, -аюся, -аешся, -аецца.

сцепану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак. (разм.).

Зрабіць рэзкі рух плячыма.

Пасажыр сцепануў плячом у адказ.

Ад нечаканасці яго сцепанула (безас.).

|| незак. сце́паць, -аю, -аеш, -ае.

сцерагчы́, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; сцяро́г, сцерагла́, -ло́; -ражы́; -ражо́ны; незак., каго-што.

1. Вартаваць што-н.

С. коней.

С. пасевы ад птушак.

2. і з дадан. Уважліва назіраць, наглядаць за кім-, чым-н.

С., каб хто не парушыў парадку ў класе.

3. Высочваць каго-, што-н., падпільноўваць.

Паляўнічы сцеражэ звера.

4. перан. Не даваць парушыць, сачыць за захаванасцю чаго-н.

С. сон дзіцяці.

сцерагчы́ся, -рагу́ся, -ражэ́шся, -ражэ́цца; -ражо́мся, -ражаце́ся, -рагу́цца; сцяро́гся, сцерагла́ся, -ло́ся; -ражы́ся; незак., каго-чаго і без дап.

Прымаць якія-н. меры перасцярогі; быць асцярожным.

С. машын на дарозе.

сце́рва, -ы, мн. -ы, -аў (разм., лаянк.).

Подлы чалавек, нягоднік.

сце́рлядзь, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Рыба сямейства асятровых з вельмі якасным мясам.

|| прым. сцярля́джы, -ая, -ае.

Сцярляджая ікра.