Verbum

сцвярджэ́нне, -я, н.

1. гл. сцвярджаць і сцвердзіць.

2. Палажэнне, думка, якой даводзяць што-н.

Правільныя сцвярджэнні.

сцвярдзе́лы, -ая, -ае.

Які стаў цвёрдым.

Сцвярдзелая гліна.

сцвярдзе́ць гл. цвярдзець.

сцебану́ць гл. сцябаць.

сцеблава́ты, -ая, -ае.

Пра расліны з вялікай колькасцю сцёблаў.

Буялі сцеблаватыя кветкі.

|| наз. сцеблава́тасць, -і, ж.

сцегнавы́ гл. сцягно.

сце́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. Вузкая пратаптаная дарожка.

Лясная с.

С. праз жыта.

2. перан. Шлях і кірунак працоўнай дзейнасці каго-, чаго-н.; наогул кірунак, шлях да чаго-н.

Пайсці па бацькавых сцежках.

сценабі́тны, -ая, -ае (гіст.).

Прызначаны для пралому крапасных сцен.

Сценабітнае прыстасаванне.

сценавы́ гл. сцяна.

сце́напіс, -у, м.

Роспіс сцен, сценны жывапіс.

|| прым. сценапі́сны, -ая, -ае.