Verbum

шво́ран, -рна, мн. -рны, -рнаў, м.

Стрыжань у паваротным злучэнні пярэдняй часткі кузава павозкі, які забяспечвае павароты на хаду.

|| прым. шво́рнавы, -ая, -ае.

швэ́ндацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм., неадабр.).

Хадзіць без справы, занятку, сноўдацца.

Швэндаўся дзень невядома дзе.

|| наз. швэ́нданне, -я, н.