Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

счы́ркаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Закрэсліць у многіх месцах; у беспарадку пакрэсліць.

С. увесь артыкул.

счы́сціцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ціцца; зак.

Сысці пры чыстцы з паверхні (пра слой чаго-н., пра бруд і пад.).

Пляма счысцілася з касцюма.

|| незак. счышча́цца, -а́ецца.

счы́сціць, счы́шчу, счы́сціш, счы́сціць; счы́шчаны; зак., што.

Чысцячы, зняць з паверхні чаго-н.

С. фарбу з шыбы.

|| незак. счышча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

счыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Распазнаць даныя, атрымаць ці здабыць інфармацыю, запісаную на якім-н. носьбіце.

С. штрыхавы код тавару.

С. файл.

2. што з чым. Чытаючы, параўнаць і зверыць (які-н. тэкст).

С. гранкі з рукапісам.

|| незак. счы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. счы́тванне, -я, н. і счы́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

счы́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто счытвае які-н. тэкст.

|| ж. счы́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

счэ́знуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

Зачахнуць, заняпасці.

Яна, відаць, не акрыяе, так і счэзне.

счэп, -а і -у, м.

1. -у, гл. счапіць.

2. -а, мн. -ы, -аў. Прыстасаванне, пры дапамозе якога што-н. счэпліваюць.

Вагонныя счэпы.

счэ́пліванне гл. счапіцца.

счэ́плівацца гл. счапіцца.

счэ́пліваць гл. счапіць.