Verbum

лікбе́з, -у, м. (уст.).

Навучанне грамаце непісьменных дарослых і падлеткаў.

|| прым. лікбе́заўскі, -ая, -ае.

ліквідава́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ду́ецца; зак. і незак.

Спыніць (спыняць) сваю дзейнасць.

Установа ліквідуецца.

ліквідава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак. і незак., каго-што.

Правесці (праводзіць) ліквідацыю каго-, чаго-н.

Л. аддзяленне банка.

Л. запазычанасць.

ліквіда́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто займаецца ліквідацыяй чаго-н.

Л. наступстваў аварыі на Чарнобыльскай АЭС.

|| прым. ліквіда́тарскі, -ая, -ае.

ліквіда́цыя, -і, ж.

1. Спыненне дзейнасці чаго-н. (напр., прадпрыемства, установы).

Л. фірмы.

2. Спыненне існавання каго-, чаго-н.

Л. непісьменнасці.

|| прым. ліквідацы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

лікёр, -у, м.

Салодкі спіртны напітак з фруктовых і ягадных сокаў; настой траў.

|| прым. лікёрны, -ая, -ае.

ліле́йны, -ая, -ае.

1. гл. лілія.

2. перан. Пяшчотны і белы, як лілія (уст., высок.).

Лілейныя грудзі.

|| наз. ліле́йнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

ліле́я, -і, мн. -і, -ле́й, ж. (паэт., уст.).

Тое, што і лілія.

ліліпу́т, -а, М -пу́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек вельмі маленькага росту; карлік.

2. перан. Пра што-н. вельмі малога памеру.

Станок-л.

|| ж. ліліпу́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. ліліпу́цкі, -ая, -ае (да 1 знач.).

лі́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.

Цыбульная расліна сямейства лілейных з прамым сцяблом і буйнымі кветкамі ў выглядзе звона.

Белая л.

|| прым. ліле́йны, -ая, -ае.