Verbum

відавы́ гл. від¹⁻².

відазмяне́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. відазмяніць.

2. Разнавіднасць чаго-н.

відазмяні́цца, -змяню́ся, -зме́нішся, -зме́ніцца; зак.

Набыць або страціць якія-н. прыватныя асаблівасці, прыметы.

|| незак. відазмяня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

відазмяні́ць, -змяню́, -зме́ніш, -зме́ніць; -зме́нены; зак., што.

Унесці якія-н. змены, часткова змяніць.

В. план.

|| незак. відазмяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. відазмяне́нне, -я, н.

відары́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прадмет, знак, сімвал і пад., якія ўвасабляюць пэўную ідэю.

В. герба на сцягу.

В. чайніка на шыльдзе.

віда́ць, у форме інф., у знач. вык.

1. Можна бачыць, разгледзець.

Адсюль усё добра в.

Блізка в., ды далёка дыбаць (прыказка).

2. Можна разумець.

Сэнс байкі добра в.

3. Быць відавочным, вынікаць.

З гэтага в., што работа скончана ў тэрмін.

4. у знач. пабочн. сл. Як здаецца, мабыць, напэўна.

В., прыйдзецца ехаць аднаму.

◊

Ад зямлі не відаць (разм.) — вельмі маленькага росту.

Відам не відаць (разм.) — ніякіх прымет, нідзе не відаць.

Па ўсім відаць або як відаць — напэўна, відавочна.

відашука́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Прыстасаванне ў фота- і кінаапаратах для вызначэння межаў здымка.

віднава́та, безас., у знач. вык.

Не зусім цёмна, крыху відно.

віднава́ты, -ая, -ае.

Не зусім цёмны, крыху светлы.

Віднаватая ноч.

відната́, -ы́, ДМ -наце́, ж.

Пра наяўнасць вялікай колькасці святла дзе-н.

Такая в., хоць іголкі збірай.