Verbum

бро́нхі, -аў, адз. бро́нха, -і, ДМ -нсе, ж.

Разгалінаванні дыхальнага горла, якія праводзяць паветра ў лёгкія.

|| прым. бранхія́льны, -ая, -ае.

Бранхіяльная астма.

бронь і бро́ня, -і, ж.

Замацаванне асобы ці прадмета за кім-, чым-н., а таксама дакумент на такое замацаванне.

Б. на авіябілет.

бро́снець, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -нее; незак.

Пакрывацца бросняй (пра вадкасць).

|| зак. забро́снець, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -нее.

бро́сня, -і, ж.

1. Мікраскапічны грыбок, які развіваецца на вадкасці або на волкай паверхні чаго-н.; плесня.

2. Зялёная паверхня з водарасцей, якой пакрываецца застаялая вада.

|| прым. бро́сневы, -ая, -ае.

бро́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, бро́вак, ж.

Край абочыны, кювета на дарогах і пад.

Сядзець на броўцы.

бро́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Жаночае ўпрыгожанне са шпількай для прыколвання на адзенні.