бро́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, бро́вак, ж.

Край абочыны, кювета на дарогах і пад.

Сядзець на броўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)