Verbum

браня... (гл. броне...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўжыв. замест «броне...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: бранякатар, бранявежа.

бро́вар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вінакурны ці піваварны завод.

|| прым. бро́варскі, -ая, -ае і бро́варны, -ая, -ае.

брод, -у, М -дзе, мн. брады́, -о́ў, м.

1. Неглыбокае месца на ўсю шырыню ракі, возера, зручнае для пераходу, пераезду.

Пераправіцца бродам.

2. След, пракладзены на сенажаці, у полі, каб размежаваць участкі.

Правёў б. да самай ракі.

|| прым. бро́давы, -ая, -ае.

бро́йлер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Кураня, якое гадуецца на мяса.

2. Памяшканне, дзе гадуюць такіх куранят.

|| прым. бро́йлерны, -ая, -ае.

Бройлерная птушкагадоўля.

бро́кер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Агент-пасрэднік пры заключэнні здзелак на біржах, пры куплі-продажы каштоўных папер, тавараў.

|| прым. бро́керскі, -ая, -ае.

Брокерская кантора.

бром, -у, м.

Хімічны элемент, цяжкая цёмна-бурая вадкасць з рэзкім непрыемным пахам, якая выкарыстоўваецца ў тэхніцы, медыцыне, фатаграфіі і пад.

|| прым. бро́мавы, -ая, -ае і бро́місты, -ая, -ае.

Бромісты калій.

броне... (а таксама браня...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. бранявы, браніраваны, напр.: бронетранспарцёр, бронецягнік.

бронемашы́на, -ы, мн. -ы, -шы́н, ж.

Баявы браніраваны аўтамабіль.

бронетранспарцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Браніраваны аўтамабіль для перавозкі войск, грузаў і вядзення бою.

бро́нза, -ы, ж.

1. Сплаў медзі з волавам, свінцом і іншымі металамі.

2. зб. Мастацкія вырабы з такога сплаву.

Выстаўка бронзы.

3. Пра медаль, атрыманы ў спартыўных спаборніцтвах за трэцяе месца (разм.).

Атрымаць бронзу на спаборніцтвах.

|| прым. бро́нзавы, -ая, -ае.

Б. медаль.

Б. загар (цьмяна-залацісты).