Verbum

плех, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Месца на галаве, дзе не выраслі або вылезлі валасы.

2. Голае месца сярод збажыны, лесу і пад.

пле́цены, -ая, -ае.

Зроблены пры дапамозе пляцення.

Плеценая мэбля.

плечавы́ гл. плячо.

плеш, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і плех.

пле́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Верхняя расшыраная і звычайна плоская частка чаго-н., што мае форму ножкі, стрыжня і пад.

П. цвіка.

2. Верхні канец караняплода.

П. трускалкі.

|| прым. пле́шачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

плея́да, -ы, ДМ -дзе, ж. (высок.).

1. Група выдатных дзеячаў пэўнай эпохі ў якой-н. галіне культуры, навукі.

П. выдатных пісьменнікаў.

2. (з вялікай літары), мн. Плея́ды, Плея́д. Вялікая колькасць яркіх зорак у сузор’і Цяльца.

плён, -у, м.

1. Тое, што вырашчана: садавіна, гародніна, зерне і пад.; ураджай.

Даваць п.

2. перан. Вынік старанняў, дасягненне.

П. сваёй працы.

плёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Эластычная стужка са святлоадчувальным слоем для фатаграфічных і кінематаграфічных здымкаў.

Праявіць плёнку.

Зняць на плёнку.

2. Эластычная стужка са спецыяльнага матэрыялу для магнітафоннага запісу.

3. Тое, што і плеўка (у 1 знач.).

4. Тонкая празрыстая бясколерная матэрыя сінтэтычнага паходжання.

Поліэтыленавая п.

|| прым. плёначны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

плённы, -ая, -ае.

1. Які дае плён (у 1 знач.).

Плённая зямля.

2. перан. Які дае добрыя вынікі, прадукцыйны.

Плённая дзейнасць на ніве культуры.

Плённа (прысл.) працаваць.

|| наз. плённасць, -і, ж.

плёс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шырокі ціхі ўчастак ракі паміж перакатамі або астравамі.

Рачны п.

|| прым. плёсавы, -ая, -ае.