ізі́дыя
(н.-лац. isidium, ад гр. Isis = імя багіні ўрадлівасці, вады і ветру ў старажытнаегіпецкай міфалогіі)
орган вегетатыўнага размнажэння некаторых лішайнікаў у выглядзе вырасту на паверхні слаявішча лішайніку.