Verbum

шала́нда

(фр. chaland, ад ар. śalandi)

1) невялікая баржа для пагрузкі і разгрузкі суднаў;

2) парусная пласкадонная рыбацкая лодка на Чорным моры.

шала́ш

(цюрк. šalaš)

будан, часовая невялікая пабудова для жылля з жэрдак, пакрытых галінкамі, саломай і інш.

шале́

(фр. chalet)

1) невялікі сялянскі дом у гарах Швейцарыі;

2) невялікі загарадны дом у некаторых замежных краінах.

ша́лі

(польск. szale, ад ням. Schale)

вагі, якія маюць дзве сіметрычна размешчаныя часткі ў выглядзе талерак, на адной з якіх кладзецца груз для ўзважвання, а на другой гіры.

шало́т

(фр. échalote)

травяністая расліна сям. лілейных з ядомымі цыбулінай і лісцем, пашыраная ў Паўд.-Зах. Азіі; на Беларусі вырошчваецца вельмі рэдка.

шалфе́й

(ад лац. salvia = якая лечыць)

травяністая расліна сям. ясноткавых з духмянымі фіялетавымі, чырвонымі або белымі кветкамі, пашыраная ў розных кліматычных зонах; на Беларусі вядома як лекавая, эфіраалейная, дэкаратыўная.

шаль

(фр. châle, ад перс. šāl)

доўгая вузкая вязаная або тканая хустка, якой пакрываюць плечы і галаву або захутваюць шыю.

шальмава́ць

(ням. schelmen)

1) ганьбаваць, знеслаўляць каго-н.;

2) хітрыць, падманваць.

шалява́ць

(польск. szalować, ад ням. beschalen)

абіваць тонкімі дошкамі сцены будынка.