Verbum

ра́шкет

(іт. raschietto = скрабачка)

палігр. рамка, якая ахоўвае ад забруднення палі папяровага аркуша ў час друкавання.

ра́шкуль

(ням. Reisskohle)

вугальны аловак, палачка драўнянага вугалю для рысавання, устаўленая ў рэйсфедэр.

ра́шпіль

(ням. Raspel)

напільнік з буйна насечанымі зубчыкамі.

ра́штра

(лац. rastrun = граблі)

разец з пяццю лёзамі, які прымяняецца пры гравіраванні нот.

раштэ́йн

(ням. Rohstein, ад roh = шэры + Stein = камень)

разнавіднасць штэйну, найменш багатая выдаляемым пры плаўцы металам.