Verbum

ра́ма

(польск. rama, ад ням. Rahmen)

1) аконны пераплёт з устаўленым шклом і без яго;

2) аправа для ўстаўкі ў яе карцін, партрэтаў, люстраў і інш.;

3) нясучая частка машыны, станіна (напр. веласіпедная р.).

рамада́н

(ар. ramadān)

тое, што і рамазан.

рамаза́н

(тур. ramazan, ад ар. ramadān)

дзевяты месяц мусульманскага месячнага календара, а таксама пост у мусульман у гэтую пару, калі не можна есці і піць ад усходу да захаду сонца.

рама́лі

(фр. ramolli = расслаблены)

1) паралітык;

2) перан. фізічна або разумова расслаблены чалавек.

рамалі́на

(н.-лац. ramalina)

лішайнік сям. рамалінавых, які расце пераважна на галінах і ствалах дрэў, апрацаванай драўніне, радзей на камянях і іншых субстратах.

рама́н

(фр. roman, ад лац. romanus = рымскі)

1) вялікі, звычайна празаічны твор са складаным і развітым сюжэтам;

рыцарскі р. — твор заходнееўрапейскай сярэдневяковай літаратуры пра каханне і незвычайныя подзвігі рыцараў;

2) разм. любоўныя адносіны паміж мужчынам і жанчынай.

рамане́ска

(іт. romanesca, ад romanesco = рымскі)

італьянскі народны танец, разнавіднасць гальярды.

раманіза́цыя

(ад лац. romanus = рымскі)

навязванне лацінскай мовы і рымскай культуры народам, якія падпалі пад уладу Стараж. Рыма.

рамані́зм

(ад фр. roman = раманскі)

слова або моўны зварот, запазычаныя з раманскіх моў.

рамані́ст​¹

(фр. romaniste)

пісьменнік, які працуе ў жанры рамана.