Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ра́дца, ра́йца

(ст.-польск. radca, rajca)

выбарны член у адміністрацыйны орган гарадскога самакіравання — раду (магістрат) на Беларусі ў 14—18 ст.

райгра́с

(англ. rye grass = жытняя трава)

травяністая расліна сям. злакавых з вузкім лісцем і мяцёлкавым або коласападобным суквеццем, пашыраная на лугах; кармавая.

райкасфе́нія

(н.-лац. rhoicosphaenia)

аднаклетачная дыятомавая водарасць сям. ахнантавых, якая пашырана пераважна ў саланаватых і марскіх водах.

ра́йца

гл. радца.

ра́йя

(тур. raya, ад ар. ra’ijah = статак)

падатковае насельніцтва ў султанскай Турцыі, з 18 ст. — немусульманскае насельніцтва.