Verbum

рака́да

(фр. rocade)

ваен. дарога, якая праходзіць паралельна лініі фронту.

рака́йль

(фр. rocaille = асколкі камянёў, ракавіны)

арнамент у выглядзе стылізаваных ракавін, абломкаў скалы ў архітэктуры і прыкладным мастацтве стылю ракако.

ракако́

(фр. rococo)

архітэктурны, мастацкі стыль 18 ст., які вызначаўся складанасцю форм і вычварным арнаментам.

ракамбо́ль

(фр. rocambole)

травяністая расліна сям. лілейных, пашыраная ў Еўропе і Малой Азіі.

ракамі́трыум

(н.-лац. rhacomitrium)

лістасцябловы мох сям. грыміевых, які расце на валунах, камяністай і пясчанай глебах.

ра́кель

(ням. Rakel)

палігр. тонкі стальны нож, якім знімаецца фарба з прабельных элементаў друкарскай формы.

раке́та

(ням. Rakete < іт. rochetto, ад rocca = верацяно)

1) снарад для асвятлення ці сігналізацыі;

2) баявы снарад, які прыводзіцца ў рух рэактыўнай сілай;

3) касмічны лятальны апарат з рэактыўным рухавіком.

ракетадро́м

(ад ракета + -дром)

спецыяльна абсталяваная пляцоўка для выпрабавання і запуску ракет.

ракетамадэлі́зм

(ад ракета + мадэлізм)

канструяванне і выпрабаванне мадэлей ракет з тэхнічнай або спартыўнай мэтай.

ракетапла́н

(ад ракета + -план)

ракета з крыламі, якія робяць яе ўстойлівай у палёце.