Verbum

раці́н

(фр. ratine)

шарсцяная тканіна з завітым густым ворсам для верхняга адзення.

рацыён

(лац. ratio, -onis = мера, разлік)

норма харчовага забеспячэння для людзей і корму для жывёл на пэўны тэрмін.

ра́цыя​¹

(польск. racja, ад лац. ratio = розум)

разумная падстава, слушнасць (мець рацыю).

ра́цыя​²

[ад ра(дыёстан)цыя]

пераносная радыёстанцыя малой магутнасці.

рацыяналіза́цыя

(ад лац. rationalis = разумны)

арганізацыя якой-н. дзейнасці найбольш мэтазгоднымі, рацыянальнымі спосабамі, удасканаленне, паляпшэнне чаго-н.

рацыяналі́зм

(фр. rationalisme, ад лац. rationalis = разумны)

1) кірунак у ідэалістычнай філасофіі, які лічыць розум адзінай крыніцай пазнання;

2) разумовыя адносіны да жыцця, разумовасць учынкаў.

рацыяна́льны

(лац. rationalis = разумны)

1) мэтазгодны, разумны (напр. р-ае выкарыстанне часу);

2) суразмерны адзінцы ці яе частцы (напр. р. лік).

рацэ́і

(ад лац. oratio = прамова, настаўленне, зварот)

жанр беларускага фальклору; рыфмаваныя празаічныя творы віншавальна-павучальнага зместу.

рацэміза́цыя

(ад лац. racemus = вінаградная гронка, віно)

ператварэнне аптычна актыўных хімічных злучэнняў у неактыўныя.