кіп
(лаоск. kip)
грашовая адзінка Лаоса, роўная 100 атам.
кі́па
(польск. kipa, ад ням. Кіере)
1) стос якіх-н. прадметаў (напр. к. газет);
2) упаковачная мера сыравіны (напр. к. пянькі).
кіпары́с
(гр. kyparissos)
вечназялёнае хвойнае дрэва сям. кіпарысавых, пашыранае ва ўмерана цёплых зонах Еўразіі, Паўн. Амерыкі, Паўн. Афрыкі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўнае.
кіпрэ́гель
(ням. Kippregel, ад kippen = перакідаць + Regel = лінейка)
геадэзічны вугламерны інструмент, які прымяняецца разам з мензулай для тапаграфічных здымкаў на мясцовасці.
кі́пу
(кечуа kipu = вузел)
вузельчыкавае пісьмо старажытных народаў Паўд. Амерыкі; уяўляла сабой вяроўку з прывязанымі каляровымі матузамі (колькасць і форма вузельчыкаў на іх мелі пэўны ўмоўны сэнс).