Verbum

ві́на

(санскр. vina)

індыйскі струнны шчыпковы музычны інструмент.

ві́нда

(польск. winda, ад ням. Winde)

прыстасаванне для падымання грузаў.

ві́ндзейль

(ад гал. wind = вецер + zeil = парус)

пераносны нагнятальны вентылятар у выглядзе доўгага парусінавага рукава з устаўленымі абручамі, які служыць для вентыляцыі ўнутраных памяшканняў судна.

віндро́за

(ням. Windrose, ад Wind = вецер + Rose = ружа)

дапаможнае прыстасаванне ў выглядзе невялікага мнагалопасцевага ветракола для аўтаматычнай арыентацыі асноўнага кола ветрарухавіка адносна паветранага патоку.

віндро́тар

(ад англ. wind = вецер + ротар)

разнавіднасць ветранога рухавіка.

віндро́ўэр

(англ. windrower, ад wind = вецер + row = рад)

уборачная машына, якая косіць збажыну, укладвае яе ÿ рады для далейшага дасыхання і даспявання.

віндсёрфінг

(англ. windsurfing, ад wind = вецер + surfing = катанне на прыбойнай хвалі)

від воднага спорту, звязаны са слізганнем па хвалях, стоячы на коркавай або пенапластавай дошцы з рухомым парусам.

віндыка́цыя

(лац. vindicatio = абарона, ахова)

патрабаванне ўласніка вярнуць яму маёмасць судовым парадкам з чужога незаконнага валодання.

вінегрэ́т

(фр. vinaigrette = падліва з воцатам)

1) халодная страва з дробна нарэзанай агародніны, запраўленая воцатам, алеем і іншымі прыправамі;

2) перан. сумесь розных паняццяў.

віне́я

(лац. vinea)

асаднае збудаванне на катках са сценамі і страхой з дошак, пакрытых шкурамі, якое выкарыстоўвалася ў старажытнарымскай арміі.