Verbum

во́бцас

(польск. obces, ад лац. obcessus = шалёны, у якім сядзіць д’ябал)

стрымгалоў, адразу, хутка.

во́дар

(лац. odor = пах)

прыемны пах, духмянасць.

во́зны

(ст.-польск. woźny)

службовая асоба ў Польшчы (13—18 ст.) і Вялікім княстве Літоўскім (16—18 ст.), судовы выканаўца.

во́йскі

(ст.-польск. wojski)

службовая асоба ў Польшчы (13—18 ст.) і Вялікім княстве Літоўскім (16—18 ст.), чыноўнік, які ахоўваў маёнткі шляхціцаў-апалчэнцаў.

войт

(ст.-польск. wojt, ад с.-в.-ням. voget)

1) асоба, якая ўзначальвала мясцовае (гарадское або сельскае) кіраванне ці самакіраванне на тэрыторыі Германіі, Польшчы, Вялікага княства Літоўскага ў 15—18 ст.;

2) асоба, якая наглядала за працай прыгонных сялян і выкананнем імі павіннасцей;

3) кіраўнік гміны ў Польшчы да 1950 і ў Зах. Беларусі ў 1921—1939 гг.

во́ленс-но́ленс

(ад лац. volens = які жадае + nolens = які не жадае)

кніжн. воляй-няволяй, незалежна ад жадання.

вольт​¹

[іт. A. Volta = прозвішча іт. фізіка (1745—1827)]

асноўная адзінка розніцы электрычных патэнцыялаў (напружання, электрарухальнай сілы) у Міжнароднай сістэме адзінак (СІ), роўная розніцы патэнцыялаў паміж двума пунктамі правадніка, па якім працякае ток сілай у 1 ампер, калі магутнасць роўная 1 вату.

вольт​²

(фр. volte = паварот)

1) круты паварот каня пры манежнай яздзе;

2) паварот акрабата, гімнаста на 180°;

3) ухіленне ад удару праціўніка ў час фехтавання.

во́льта

(іт. volta)

абазначэнне (дужкамі і лічбамі) у нотах, якое паказвае на паўтарэнне невялікага раздзела музычнага твора кожны раз з новым заканчэннем.

вольт-ампе́р

(ад вольт​¹ + ампер)

адзінка напружання пераменнага току, роўная здабытку 1 вольта на 1 ампер.