Verbum

войт

(ст.-польск. wojt, ад с.-в.-ням. voget)

1) асоба, якая ўзначальвала мясцовае (гарадское або сельскае) кіраванне ці самакіраванне на тэрыторыі Германіі, Польшчы, Вялікага княства Літоўскага ў 15—18 ст.;

2) асоба, якая наглядала за працай прыгонных сялян і выкананнем імі павіннасцей;

3) кіраўнік гміны ў Польшчы да 1950 і ў Зах. Беларусі ў 1921—1939 гг.