Verbum

відыко́н

[ад лац. vid(ere) = бачыць + гр. eikon = адлюстраванне]

перадавальная тэлевізійная трубка, якая дзейнічае ў залежнасці ад змены электрычнага супраціўлення фотаадчувальнага слоя пад уплывам святла.

відэа-

(лац. video = гляджу, бачу)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да адлюстравання электрычных сігналаў на экране электронна-прамянёвай трубкі.

відэагра́ма

(ад відэа- + -грама)

запіс візуальнай інфармацыі з мэтай яе захавання і пазнейшага ўзнаўлення.

відэаі́мпульс

(ад відэа- + імпульс)

электрычны імпульс, звычайна аднапалярны, пастаянная састаўная якога адрозніваецца ад нуля (параўн. радыёімпульс);

2) тое, што і відэасігнал.

відэака́мера

(ад відэа- + камера)

малагабарытная перадавальная тэлевізійная камера, аб’яднаная з касетным відэамагнітафонам для запісу тэлевізійных сігналаў.

відэаклі́п

(ад відэа- + клігі)

тэлевізійны рэкламны ролік — эстрадная поп- або рок-песня, якая суправаджаецца разнастайнымі адлюстраваннямі на экране.

відэамагнгтафо́н

(ад відэа + магнітафон)

апарат для запісу на магнітную стужку электрычных сігналаў адлюстравання і гуку з далейшым іх узнаўленнем.

відэаманіто́р

(ад відэа- + манітор)

прыстасаванне для візуальнага кантролю якасці тэлевізійнага відарыса ў розных пунктах яго перадачы.

відэарэко́рдэр

(англ. videorecorder, ад лац. video = бачу + англ. record = запісваць, рэгістраваць)

прыбор для запісвання перадач тэлебачання на магнітную стужку.

відэасало́н

(ад відэа- + салон)

памяшканне, зала для паказу відэафільмаў.