Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аоуыэ
бвгдёзйклмнпрстуфхцшя

радыёла​1

(англ. radiola)

апарат, у якім спалучаны радыёпрыёмнік з электрапрайгравальнікам грампласцінак.

радыёла​2

(н.-лац. radiola)

травяністая расліна сям. лёнавых з белымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная ў Міжземнамор’і, Еўразіі, гарах трапічнай Афрыкі; на Беларусі трапляецца рэдка.

радыёла​3

(н.-лац. rhadiola)

травяністая расліна сям. таўсцянкавых, пашыраная ва ўмераных зонах, пераважна ў гарах Азіі; лекавая і дэкаратыўная.

радыёлака́тар

(ад радыё- + лакатар)

комплекс радыёапаратуры для выяўлення і вызначэння месцазнаходжання аб’ектаў у прасторы па адбітых ад іх радыёхвалях.

радыёлака́цыя

(ад радыё- + лакацыя)

выяўленне і вызначэнне месцазнаходжання розных аб’ектаў (напр. самалётаў, караблёў) па адбітых ад іх радыёхвалях.

радыёліз

(ад радыё- + -ліз)

разлажэнне хімічных злучэнняў пад дзеяннем іанізуючых выпрамяненняў.

радыёлі́нія

(ад радыё- + лінія)

сукупнасць радыёканалаў, якія працуюць паралельна або паслядоўна.

радыёло́т

(ад радыё- + лот)

радыётэхнічны прыбор для вызначэння вышыні палёту паветранага карабля.

радыёля́мпа

(ад радыё- + лямпа)

электронная лямпа для радыёапаратуры.

радыёма́чта

(ад радыё- + мачта)

апора, на якой падвешваюцца або ўмацоўваюцца на неабходнай вышыні антэны наземных радыёстанцый.