Verbum

контрты́тул

(ад контр- + тытул)

дадатковы тытул на левай старонцы развароту кнігі, што змяшчае выхадныя дадзеныя пераважна ў шматтомных або серыйных выданнях.

контрфо́рс

(фр. contre-force)

вертыкальны выступ, рабро ў сцяне, плаціне для павышэння яе ўстойлівасці.

контрша́нсы

(ад контр- + шансы)

сустрэчныя шансы на атрыманне перавагі ў шахматнай гульні.

ко́нтры

(фр. contre = супраць, ад лац. contra = супраць)

напружаныя адносіны, варожасць (напр. быць у контрах).

контрэска́рп

(фр. contrescarpe)

1) пярэдні (бліжэйшы да праціўніка) схіл знешняга рова ўмацавання (параўн. эскарп 1);

2) супрацьтанкавая перашкода ў выглядзе крутога зрэзу ўзгорка (берага ракі), звернутага ў бок тых, хто абараняецца (параўн. эскарп 2).

контр-адміра́л

(фр. contreamiral)

ніжэйшае адміральскае званне.

контр-апро́шы

(фр. contreapproches, ад contre = супраць + approche = набліжэнне)

ходы злучэння, якія асаджаныя ў крэпасці войскі пракладвалі насустрач апрошам праціўніка з мэтай контратакі.

ко́нтур

(фр. contour)

знешні абрыс чаго-н. (напр. контуры дрэў, к. рукі).

ко́нунг

(ст.-сканд. konungr)

вайсковы кіраўнік, а пасля кароль у скандынаўскіх народаў.

ко́нус

(лац. conus, ад гр. konos)

геаметрычнае цела, якое ўтвараецца вярчэннем прамавугольнага трохвугольніка вакол аднаго з яго катэтаў, а таксама прадмет, які мае форму такога геаметрычнага цела (напр. к. вулкана).