Verbum

манго́льд

(ням. Mangold)

травяністая расліна сям. лебядовых, якая культывуецца як агароднінная культура; лісцевы бурак.

манго́ра

(н.-лац. mangora)

павук сям. кругапрадаў, які трапляецца на кустах і траве, у лясах.

ма́нгравы

(англ. mangrove);

м-ыя лясы — зараснікі вечназялёных дрэў і кустоў на затапляемых затапляльных прылівам трапічных пабярэжжах узбярэжжах акіянаў і мораў.

мангу́ст

(фр. mangouste)

невялікая драпежная жывёла сям. віверавых, якая харчуецца дробнымі грызунамі, змеямі, птушкамі; пашырана ў Паўд.-Зах. Еўропе, Паўд. Азіі і Афрыцы.

мандалі́на

(іт. mandolina)

музычны шчыпковы інструмент з чатырма парамі струн, на якім іграюць медыятарам.

мандары́н​¹

(ісп. mandarin)

вечназялёнае цытрусавае дрэва сям. рутавых, пашыранае ў тропіках і субтропіках, а таксама кісла-салодкі духмяны плод гэтага дрэва.

мандары́н​²

(парт. mandarin, ад санскр. mantrin = саветнік)

дадзеная партугальцамі назва чыноўніка ў феадальным Кітаі.

манда́т

(лац. mandatum)

дакумент, які пацвярджае паўнамоцтва каго-н., права на што-н. (напр. дэпутацкі м.).

мандата́рый

(п.-лац. mandatarius)

1) асоба, якая атрымала мандат на выкананне якой-н. функцыі;

2) дзяржава, якая валодае мандатам на кіраванне калоніяй.

мандо́ла

(іт. mandola)

1) струнны шчыпковы музычны інструмент тыпу лютні (меншы па памерах);

2) тэнаровая разнавіднасць т.зв. неапалітанскай мандаліны.