Verbum

анлайнавы слоўнік

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а е і н о у ы э ю я

а б в г д е ё ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш э ю я

ма́ца

(іт. mazzo)

набітая конскім воласам скураная падушачка, якая ўжывалася друкарамі для набівання фарбай набору.

ма́ца

(ідыш maze, ад ст.-яўр. maccäh)

тонкія сухія праснакі з пшанічнай мукі, якія выпякаюцца, паводле яўрэйскага абраду, да Вялікадня.

мацава́ць

(польск. mocować)

1) трывала прымацоўваць;

2) моцна прывязваць, замацоўваць;

3) перан. рабіць моцным, узмацняць.

мацо́ні

(цюрк. macun)

назва кіслага малака ў некаторых народаў Каўказа.

мацыёла

(н.-лац. matthiola)

тое, што і ляўконія.

мацыён

(ням. Motion, ад лац. motio, -onis = рух)

прагулка з мэтай умацавання здароўя або для адпачынку.

мацэра́цыя

(лац. maceratio)

размякчэнне раслінных або жывёльных тканак у выніку растварэння міжклетачнага рэчыва пад уздзеяннем вадкасці, выкарыстоўваецца пры апрацоўцы валакністых раслін (лёну, канапель), пры вырабе анатамічных прэпаратаў.