Verbum

мат

(фр. mat, ад ар. māt = памёр)

становішча ў шахматнай гульні, калі кароль, які знаходзіцца пад ударам фігуры праціўніка, не можа абараніцца.

ма́та​¹

(польск. mata, ад лац. matta)

подсцілка на падлогу або пляцёнка на вокны, дзверы з саломы, травы і інш.

ма́та​²

(парт. mato)

тое, што і матараль.

ма́тавы

(польск. matowy, ад ням. matt)

1) няяркі, пазбаўлены бляску (напр. м-ае святло, м-ая фотапапера);

2) паўпразрысты, пакрыты цьмяным налётам (напр. м-ае шкло).

матадо́р

(ісп. matador)

галоўны ўдзельнік бою быкоў, які наносіць быку апошні, смяртэльны ўдар шпагай.

матара́ль

(ісп. matorral)

згуртаванне хмызнякоў у пераменна вільготных і засушлівых раёнах Паўд. Амерыкі.

матарыза́цыя

(ад матор)

аснашчэнне маторамі, механічным транспартам.

матацы́кл

(фр. motocycle, ад лац. motus = які рухаецца + гр. kyklos = кола)

двухколавы або трохколавы транспартны сродак з рухавіком унутранага згарання.

матацыкле́т

(фр. motocyclette, ад лац. motus = які рухаецца + гр. kyklos = кола)

уст. тое, што і матацыкл.

матло́т

(фр. matelote, ад matelot = матрос)

1) французскі матроскі танец, блізкі да жыгі; узнік у 19 ст., у пач. 20 ст. атрымаў пашырэнне як бальны танец;

2) страва з кавалачкаў рыбы ў соусе з чырвонага віна і розных прыпраў.