Verbum

ма́са

(лац. massa = кавалак, камяк)

1) фізічная велічыня, адна з асноўных характарыстык матэрыі, што вызначае яе інертныя і гравітацыйныя ўласцівасці;

2) колькасць рэчыва ў якім-н. прадмеце, а таксама само рэчыва, з якога складаецца прадмет (напр. м. планеты);

3) велічыня, якой вымяраецца колькасць рэчыва ў целе;

4) бясформеннае цестападобнае рэчыва (напр. расплаўленая м. металу);

5) вялікая колькасць, мноства чаго-н. (напр. м. абломкаў, м. уражанняў);

6) вялікая група насельніцтва; група людзей з агульнымі інтарэсамі (напр. студэнцкая м.).

маса́ж

(фр. massage)

расціранне цела з лячэбнымі мэтамі.

маса́кра

(англ. massacre)

забойства, павальнае знішчэнне, бойня.

маседуа́н

(фр. macédoine)

страва з варанай гародніны і фруктаў пад соусам.

масіко́т

(фр. massicot)

жоўтая разнавіднасць глёту, выкарыстоўваецца пры вырабе жоўтай фарбы, свінцовых бяліл.

масі́раваць​¹

(фр. masser)

рабіць масаж.

масі́раваць​²

(рус. массировать, ад фр. masser)

сканцэнтроўваць у адным месцы вялікую масу (войск, авіяцыі і інш.).

масі́ў

(фр. massif = цяжкавагавы, ад лац. massa = глыба, камяк)

1) горнае ўзвышша аднароднай геалагічнай будовы (горны м.);

2) шырокая прастора, аднастайная па якіх-н. прыметах (напр. лясны м.).

масі́ўны

(фр. massif)

які мае вялікую масу, аб’ём; цяжкавагавы.

ма́ска

(фр. masque < ст.-іт. mascara, ад ар. mashara = насмешка)

1) накладка на твар у форме звярынай морды або чалавечага аблічча, якую надзяваюць у час спектакляў, маскарадаў або проста накладка з прарэзамі для вачэй, каб не быць пазнаным;

2) засцерагальнае прыстасаванне для твару (напр. м. процівагаза);

3) слой накладзенага на твар лекавага саставу, крэму і інш.;

4) перан. прытворства, якім спрабуюць скрыць што-н. (напр. м. абыякавасці);

5) адліўка з гіпсу, знятая з твару нябожчыка.