мандо́ла

(іт. mandola)

1) струнны шчыпковы музычны інструмент тыпу лютні (меншы па памерах);

2) тэнаровая разнавіднасць т.зв. неапалітанскай мандаліны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)