Verbum

візі́т

(фр. visite)

наведванне, пераважна афіцыйнае або ўрачэбнае.

візіта́цыя

(лац. visitatio = наведванне)

праверка ваенным суднам дакументаў і грузу на сустрэтым у адкрытым моры судне, якое выклікае падазрэнне.

візіцёр

(фр. visiteur)

той, хто прыязджае з візітам; наведвальнік.

візіяне́р

(фр. visionnaire, ад лац. visio, -onis = уяўленне, вобраз)

чалавек, які падлягае галюцынацыям.

візіяне́рства

(ад візіянер)

схільнасць да прывідных, фантастычных уяўленняў, стварэння паветраных замкаў; пражэкцёрства.

візо́рый

(ад лац. visus = зрок)

палігр. рухомая драўляная вілка для прыціскання арыгінала да тэнакля і ўказвання на радок, які набіраецца.

візуалі́зм

(ад лац. visualis = зрокавы)

прыём у мастацтве, мэта якога — выклікаць зрокавыя ўяўленні (руху паверхні, мігцення, свячэння).

візуа́льны

(лац. visualis = зрокавы)

які праводзіцца простым вокам або пры дапамозе аптычных прылад (в-ыя назіранні).

ві́ка

(н.-лац. vicia)

травяністая расліна сям. бабовых, пашыраная ва ўмераных зонах; расце на лугах, у стэпах, лясах; некаторыя віды высяваюцца на зялёны корм.

вікантэ́са

(фр. vicomtesse)

жонка або дачка віконта.