Verbum

энды́вій

(н.-лац. endivia)

травяністая расліна сям. складанакветных, якая пашырана пераважна ў Міжземнамор’і; на Беларусі інтрадукавана як салатная расліна; цыкорыя салатная.

эндэмі́зм

(ад гр. endemos = мясцовы)

пашыранасць раслін і жывёл толькі ў пэўнай мясцовасці.

эндэ́мікі

(ад гр. endemos = мясцовы)

расліны або жывёлы, пашыраныя толькі ў пэўнай мясцовасці (параўн. касмапаліты 2).

эндэмі́чны

(ад гр. endemos = мясцовы)

мясцовы, уласцівы пэўнай мясцовасці або пашыраны ў ёй (напр. э-ыя формы фауны, э-ыя захворванні).

эндэмі́я

(ад гр. endemos = мясцовы)

абумоўленае прыроднымі фактарамі пастаяннае існаванне інфекцыйнай хваробы ў пэўнай мясцовасці.