Verbum

радыефатагра́фія

(ад радые- + фатаграфія)

фатаграфічная рэгістрацыя змен радыеактыўных элементаў, якая дае радыеаўтограф.

радыеэкало́гія

(ад радые- + экалогія)

навука, якая вывучае ўзаемасувязі паміж радыеактыўнасцю асяроддзя і жыццём арганізмаў.

ра́дыё

(лац. radius = прамень)

1) спосаб перадачы інфармацыі на адлегласць пры дапамозе электрамагнітных хваляў;

2) сукупнасць прыбораў і прыстасаванняў для прыёму электрамагнітных хваляў, якія пасылаюцца радыёстанцыяй.

радыё-

(лац. radius = прамень)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «які адносіцца да радыё», «звязаны з радыё».

радыёальтыме́тр

(ад радыё- + альтыметр)

прыбор для вызначэння вышыні палёту лятальнага апарата, дзеянне якога заснавана на прынцыпе радыёлакацыі.

радыёама́тар

(ад радыё- + аматар)

той, хто любіць займацца радыётэхнікай і радыёсувяззю.

радыёантэ́на

(ад радыё- + антэна)

тое, што і антэна.

радыёапара́т

(ад радыё- + апарат)

апарат для перадачы, пераўтварэння і прыёму радыёхваляў.

радыёапарату́ра

(ад радыё- + апаратура)

апаратура для перадачы, пераўтварэння і прыёму радыёхваляў.

радыёастрано́мія

(ад радыё- + астраномія)

раздзел астраноміі, які вывучае розныя касмічныя аб’екты шляхам аналізу выпрамененых ці адбітых імі радыёхваляў.