Verbum

прынцыпа́т

(лац. principatus = кіруючая роля, імператарская ўлада)

форма дзяржаўнага кіравання ў Стараж. Рыме (1 ст. да н.э. — 2 ст. н.э.), пры якой захоўваліся рэспубліканскія ўстановы, але фактычна ўлада належала імператару, што лічыўся першым сярод роўных.

прынцыпо́вы

(ад прынцып)

1) звязаны з прынцыпамі, заснаваны на прынцыпах;

2) які строга прытрымліваецца прынцыпаў, кіруецца імі ў сваіх паводзінах.

пры́нцэпс

(лац. princeps = першы)

асоба, у руках якой засяроджвалася ўлада ў перыяд старажытнарымскага прынцыпату.

прынцэ́са

(ням. Prinzessin, фр. princesse)

тытул дачкі караля або жонкі прынца.

прынц-ко́нсарт

(англ. prince consort)

муж законнай каралевы.

прыстэ́ла

(н.-лац. pristella)

рыба атрада карпападобных, якая пашырана ў невялікіх стаячых або малапраточных вадаёмах на поўначы Паўд. Амерыкі; вядома як акварыумная.

прытча́рдыя

(н.-лац. pritchardia)

пальма з калонападобным ствалом і веерным лісцем, пашыраная ў вільготных трапічных лясах на Гавайскіх астравах і на астравах Фіджы, Туамоту.

прыфі́кс

(фр. ргіх fixe = цвёрдая цана)

цана, якая не падлягае ні зніжэнню, ні павышэнню.

прыяра́т

(іт. priorato)

орган гарадскога кіравання некаторых сярэдневяковых гарадоў-камун Сярэд. Італіі (Фларэнцыі, Арэца, Вальтэры і інш.).

прыярытэ́т

(ням. Priorität, ад лац. prior = першы)

1) першынство, першае месца па часе ў адкрыцці, вынаходніцтве, фармуліроўцы якой-н. ідэі;

2) пераважнае права на што-н., пераважаючае значэнне чаго-н.