Verbum

кіламетра́ж

(фр. kilométrage)

працягласць у кіламетрах.

кілапарсе́к

(ад кіла- + парсек)

адзінка вымярэння астранамічных адлегласцей, роўная 1000 парсекаў.

кілапо́нд

(ад кіла- + лац. pondus = цяжар)

назва кілаграм-сілы, якую ўжываюць у Германіі і іншых краінах.

кілато́на

(ад кіла- + тона)

умоўная адзінка вымярэння магутнасці ядзернага зарада (або выбуху), якая адпавядае магутнасці ўзрыву тысячы тон трынітраталуолу.

кіле́ктар

(гал. kiellichter)

судна з магутнымі грузапад’ёмнымі сродкамі для пад’ёму затануўшых затанулых якараў і выканання іншых партовых работ.

кі́лік

(гр. kyliks)

старажытнагрэчаскі гліняны сасуд для піцця віна.

кілі́м

(тур., кр.-тат. kilim)

шарсцяны бязворсавы дыван ручной работы.

кіль

(гал. kiel)

1) брус, які праходзіць уздоўж судна пасярэдзіне яго дна;

2) нерухомая вертыкальная частка хваставога апярэння самалёта, дырыжабля;

3) прадаўгаваты выраст на грудной косці, да якога прымацаваны грудныя мышцы ў птушак і некаторых млекакормячых (напр. у кажаноў, крата).

кільбло́к

(англ. keelblock)

падпора ў выглядзе брусоў, накладзеных адзін на адзін, на якую ставіцца судна ў доку ў час будавання.

кільва́тэр

(гал. kielwater)

струмень вады, які застаецца ў час руху ззаду судна; ісці ў кільватэры — рухацца ў адну лінію.