Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

прэм’е́ра

(фр. première = літар. першая)

першы паказ спектакля, фільма і г.д.

прэм’е́р-міні́стр

(ад прэм’ер + міністр)

старшыня ўрада, старшыня кабінета міністраў у некаторых краінах.

прэ́міксы

(ад лац. prae = раней, перад + miscere = змешваць)

сумесі біялагічна актыўных рэчываў мікрабіялагічнага і хімічнага сінтэзу, якія выкарыстоўваюцца для павышэння пажыўнасці камбікармоў і паляпшэння іх біялагічнага дзеяння на арганізм жывёл.

прэ́мія

(лац. praemium = узнагарода)

1) грашовае або іншае матэрыяльнае заахвочванне за поспехі ў навуцы, літаратуры, мастацтве і іншых галінах культуры або вытворчасці;

2) грашовая сума як заахвочванне за вываз некаторых тавараў;

3) розніца паміж біржавай і намінальнай вартасцю каштоўнай паперы.

прэната́льны

(ад лац. prae = спераду + natalis = які адносіцца да нараджэння);

п-ае развіццё — развіццё зародка жывародных жывёл у перыяд перад нараджэннем.

прэнт

(польск. pręt)

металічны прут.

прэпазі́цыя

(лац. praepositio = пастаноўка ўперадзе)

лінгв. становішча слова або сказа перад іншым словам або сказам, звязаным з ім (параўн. постпазіцыя).

прэпарава́ць, прэпары́раваць

(лац. praeparare = гатаваць)

1) апрацоўваць жывёльны або раслінны арганізм для вырабу з яго прэпаратаў;

2) перан. падрыхтоўваць што-н., апрацоўваючы пэўным чынам (напр. п. аўтарскі тэкст).

прэпара́т

(лац. praeparatus = прыгатаваны)

1) частка жывёльнага ці расліннага арганізма, прыгатаваная для даследавання;

2) прадукт лабараторнага або фабрычнага вырабу лячэбнага ці іншага прызначэння (напр. медыцынскі п).

прэпара́тар

(лац. praeparator = які падрыхтоўвае)

той, хто займаецца прэпараваннем чаго-н., вырабляе прэпараты.