Verbum

прыма́т

(лац. primatus = першае месца, старшынство)

першынство, асноўнае значэнне.

прыматало́гія

(ад прыматы + -логія)

раздзел антрапалогіі, які вывучае прыматаў.

прыма́ты

(н.-лац. primates, ад лац. primates = найпершыя, самыя галоўныя)

атрад найбольш высокаарганізаваных млекакормячых, да якіх належаць малпы і людзі.

пры́ма-балеры́на

(іт. prima ballerina = першая балерына)

балерына, якая выконвае першыя ролі ў балеце.

прымітыві́зм

(ад прымітыў)

1) спрошчаны падыход да складанай з’явы;

2) нескладанасць па будове, па тэхніцы выканання;

3) кірунак у мастацтве, які характарызуецца наўмысным спрашчэннем выяўленчых сродкаў і выкарыстаннем форм прымітыўнага (першабытнага, народнага, дзіцячага) мастацтва.

прыміты́ў

(лац. primitivus = першапачатковы, першабытны)

1) нешта простае, неразвітае ў параўнанні з пазнейшым, больш дасканалым;

2) твор мастацтва з параўнальна невысокай тэхнікай выканання, які належыць да ранніх стадый развіцця культуры.

прыміты́ўны

(лац. primitivus)

1) нескладаны, залішне проста зроблены (напр. п. механізм);

2) недастаткова глыбокі, спрошчаны (напр. п. падыход);

3) грубы, з вузкім абмежаваным поглядам (напр. п. чалавек);

4) першабытны, які знаходзіцца на нізкіх ступенях развіцця (напр. п-ыя плямёны).

прымо́рдый

(лац. primordium = узнікненне)

нерасчленены пачатак ліста ў выглядзе грудка або валіка на конусе нарастання парастка.

пры́мула

(лац. primula = першая, пачатковая)

травяністая расліна сям. першакветных з трубчастымі кветкамі розных колераў у парасонападобных суквеццях, пашыраная ў розных кліматычных зонах; лекавая і дэкаратыўная; першацвет.

пры́мус

(лац. primus = першы, лепшы)

газавая гарэлка (з помпай) для гатавання ежы.